Τις σιχάθηκα αυτές τις εκλογές, χειρότερες από κάθε άλλη χρονιά. Βρώμαγαν φτώχεια ιδεών και ξευτίλα προσωπικοτήτων.
Η είσοδος της πολυκατοικίας μου κάθε πρωί ήταν γεμάτη φάτσες που μου προκαλούσαν λύπη και απέχθεια. Κοίταζα περίεργη το κόμμα που τους είχε προσλάβει… μετά τους πάταγα πέντε - έξι φορές και στη συνέχεια τους πέταγα έξω από την πόρτα μου.
Γιατί μετά από όλα όσα έχουμε ζήσει προσέβαλαν τη νοημοσύνη μου τα φεϊγβολάν, η προπαγάνδα, τα μικρά στις πλατείες κιόσκια με όλους εκείνους τους θλιβερούς κυρίους και κυρίες που ενώ τους έχουν πετσοκόψει μισθούς και συντάξεις εκείνοι ξεροστάλιαζαν για τους ίδιους ανθρώπους.
Προσέβαλαν τη νοημοσύνη μου τα προπαγανδιστικά δελτία, οι κατευθυνόμενες εκπομπές και οι πληρωμένες ηλεκτρονικές εφημερίδες.
Με προσέβαλαν όλοι εκείνοι που ήθελαν να αλλάξουν ονόματα σε παρατάξεις για να κάνουν κλικ… στον εγκέφαλό μου, πως τάχα είναι διαφορετικοί. «Ελιά» και «Νέα Ελλάδα», δεν είστε διαφορετικοί, είστε ακριβώς οι ίδιοι. Όλες αυτές οι φάτσες που βαρέθηκα να βλέπω καθημερινά να κάνουν βόλτα στα κανάλια πετώντας ατάκες και εξυπνάδες, τονίζοντας διαρκώς τον υπέρμετρο εγωισμό σας.
Είναι περιττό να αναφερθώ σε όσους πάτωσαν στις εκλογές, χάρηκα. Για κάποιους άλλους δεν είχα ποτέ άποψη, γιατί ούτε και αυτοί είχαν για τους ίδιους.
Όσο για την αριστερά, πολλές φορές προσπάθησα να στρίψω την σκέψη μου προς την πλευρά της, όμως συναντούσα διαρκώς κάποια αντίσταση... Με τη Χρυσή Αυγή διαφωνώ παντελώς.
Και τι έμεινε να ψηφίσω; Τίποτα. Δεν είχα τίποτα να ψηφίσω.
Αφήνω λοιπόν κάποιους ακόμα να μετράνε ψήφους. Να πανηγυρίζουν, να κλαίνε από χαρά, να διαλύονται, να σκάβουν το τούνελ διαφυγής τους…
Τέσσερα χρόνια μνημόνιο και καμία Δικαιοσύνη δεν έχει λειτουργήσει ακόμα για τους υπαίτιους καταπατητές της αξιοπρέπειάς μας.
Τέσσερα χρόνια υπομονής και εμείς όχι μόνο δεν τους έχουμε στείλει φυλακή αλλά δεν τους στείλαμε ούτε καν στα σπίτια τους.
Συνεχίστε τώρα τις αναλύσεις σας και τα χαιρετίσματά μου στην εξουσία σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου