Κάθε πρώτη του Σεπτέμβρη...

Ναι, το ξέρω και εγώ το ίδιο παθαίνω κάθε τέτοια εποχή.

Μια βαθιά μελαγχολία.

Είναι "η μελαγχολία του Σεπτέμβρη" όπως λένε, σαν εκείνη που παθαίνει κανείς τα απογεύματα της Κυριακής, τότε που νιώθει πως χάνεται ο κόσμος…

Κι όμως, το αύριο έρχεται και η Δευτέρα τελικά αποδεικνύεται η καλύτερη σου μέρα…

Κάθε τέτοια εποχή που έχεις την αίσθηση πως κάτι ξεκινάει και ποτέ δεν ξεκινά τίποτα.

Που έχει την αίσθηση πως κάτι σε περιμένει αλλά όλο αργεί να έρθει και εσύ ακόμα περιμένεις…

Είναι κι αυτό που έγραφε ο Καρούζος «εμείς όλο φεύγουμε, μα οι μήνες ολοένα ξανάρχονται»!

                Ευχές για Καλό Μήνα, αυτός μπορεί πράγματι να είναι μια νέα αρχή ! 

                                                              Το εύχομαι