Την αντίληψη που είχαμε έως τώρα ότι όσο πιο μικρά τμήματα μαθητών τόσο καλύτερα, ανέτρεψε ένα δημοτικό σχολείο στη Βρετανία. Έβαλε 71 μαθητές της Τρίτης και της Τετάρτης Δημοτικού σε μια αίθουσα μαζί με 2 δασκάλους, δύο ανώτερου επιπέδου και έναν βοηθό εκπαιδευτικό και τα αποτελέσματα λέει ήταν εντυπωσιακά.
Αυτά έμαθαν οι δικοί μας υπουργοί ή όποιοι άλλοι είναι υπεύθυνοι για τέτοιου είδους αποφάσεις και ξετρελάθηκαν από τη χαρά τους. Αυτό είναι, σκέφτηκαν, σύστημα Βρετανικό σου λέει, το πλασάρουμε πιο εύκολα. Βέβαια χρησιμοποιούν τη λέξη συγχώνευση για να χρυσώσουν το χάπι, αλλά όπως και να το κάνεις κάποια σχολεία κλείνουν. Υποψιάζομαι, όχι μόνο εγώ αλλά πολλοί, πως αυτή η ανατροπή δε θα γίνει για το καλό των παιδιών μας, αλλά με στόχος τις περικοπές, εις βάρος της νέας γενιάς.
Πως σας φαίνεται η φράση […]θα μπορέσουμε να εφαρμόσουμε τέτοια πειράματα[…];
Πάλι τα παιδιά μας θα γίνουν πειραματόζωα χωρίς να γνωρίζει κανείς αν θα πετύχει η νέα, Μεγάλη τους Ιδέα. Συνενώνονται 1933 σχολεία και προκύπτουν 877 σε σύνολο 16.000 σχολικών μονάδων Πανελληνίως.
«Η δουλειά όταν οι μαθητές εργάζονται ομαδικά, μπορεί να είναι καταπληκτική», όπως είπε χαρακτηριστικά ο γραμματέας εκπαίδευσης της ΓΣΕΕ, αλλά εμείς δεν έχουμε το θεσμό των βοηθών εκπαιδευτικών, χωρίς τους οποίους το πείραμα θα ήταν ανέφικτο στην Αγγλία, ενώ το ήδη υπάρχον εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι προβληματικό. Από την άλλη το σύστημα στη Βρετανία δεν είναι κανόνας.
Αλήθεια μήπως τα δικά τους παιδιά δε πάνε σε δημόσιο σχολείο; Γιατί τότε κάποιος από αυτούς θα είχε διαπιστώσει πως και με 30 μαθητές οι εκπαιδευτικοί μας όχι μόνο δε μπορούν να επιβληθούν, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι ικανοί να διδάξουν. Εάν πεισθώ πως το νέο σύστημα είναι μια μεγάλη πρόφαση θα βγω και εγώ στο δρόμο.
Χρονογράφημα στο περιοδικό "Πολιτικά Θέματα" 24/03/11
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου