Αλήθεια, που πάμε ρε παιδιά;

Φεύγεις από το σπίτι και δε ξέρεις αν θα γυρίσεις πίσω. Αθώοι χάνουν τη ζωή τους και δολοφονούνται από κακοποιούς που κυκλοφορούν «ελεύθεροι και ωραίοι» ενώ από την άλλη, κανείς δε θέλει να βρει λύση για την εγκληματικότητα που μαστίζει τη χώρα.

Αλήθεια που πάμε ρε παιδιά;

Πώς θα γεμίσει το ρεζερβουάρ; Και δε φτάνει αυτό, κάποιοι ασυνείδητοι έχουν το θράσος και κλέβουν τον έρμο καταναλωτή που πιάνει το κεφάλι του κάθε φορά που ακούει το γνωστό ήχο του αυτοκίνητου να του θυμίζει όλο και πιο συχνά πως πρέπει να βάλει πάλι το χέρι στη τσέπη.

Από την άλλη οι πολιτικοί αρχηγοί κλείνουν ραντεβού μεταξύ τους για να τα πουν και μάλιστα το ανακοινώνουν και δημοσία, δεν έχει πλάκα;

Αλήθεια που πάμε ρε παιδιά ;

Το οικονομικό αδιέξοδο είναι φανερό, οι άνεργοι πληθαίνουν, οι απολύσεις αυξάνουν και οι Έλληνες, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, ζουν δύσκολες στιγμές.

Οι νέοι απογοητευμένοι και θλιμμένοι ψάχνουν τρόπο για να δραπετεύσουν στο εξωτερικό και όσοι είναι ήδη εκεί αντιδρούν με όποιο τρόπο βρουν για το σαθρό πολιτικό σύστημα του τόπου.

Αλήθεια η δική μας νεολαία που είναι ρε παιδιά;

Η σπουδάζουσα νεολαία, αυτή που μπορεί με δημιουργήσει μια ουσιαστική πολιτική και μια κοινωνική αντίδραση μακριά από πολιτικές παρατάξεις που στόχο έχουν μόνο πολιτικά συμφέροντα. Μήπως ακόμα και τώρα κανένας δε θέλει να χάσει τη βολή του; Μήπως ο καθένας με τον τρόπο μας συντηρούμε το διεφθαρμένο σύστημα;

Αλήθεια που πάμε ρε παιδιά ;