Αθήνα 2011. Μια εβδομάδα μετά τη ψήφιση του μεσοπρόθεσμου. Δύσκολες μέρες και λένε πως έρχονται χειρότερες. Μα και εσείς περνάτε δύσκολα. Οι επιθέσεις στο πρόσωπό σας πληθαίνουν. Αλήθεια τι περιμένατε όταν τολμάτε και σηκώνατε το χεράκι σας ξεστομίζοντας εκείνο το «ΝΑΙ» και καταδικάζοντας τον Έλληνα πολίτη σε φτώχεια; Αλλά μη καμαρώνετε και εσείς που είπατε όχι ή παρών, είστε συμμέτοχοι της κατάστασης.
Και τώρα που είναι καλοκαίρι, τι θα κάνετε; Πως θα πάτε στα ωραία μας νησιά χωρίς φόβο; Πως θα φάτε το φρέσκο ψάρι στις παραθαλάσσιες ταβέρνες χωρίς το φόβο μη σας έρθει κάτι στο κεφάλι; Δε θέλω να πιστέψω πως έχετε αρχίσει να σκέφτεστε τη μπούργκα; Μήπως όμως θα πρέπει να αρχίσετε να σκέφτεστε την εκτόπιση;
Εκτόπιση είναι η απομάκρυνση κάποιου από την περιοχή ή το κράτος στο οποίο μένει, η ζωή έξω από τα όρια της πατρίδας ή ακόμα και μέσα σε αυτή αλλά μακριά από τη κοινωνική ζωή. Η πρακτική αυτή εφαρμόζεται από παλαιοτάτων χρόνων, σε περιπτώσεις όπου δεν είναι επιθυμητές άλλες, πιο δραστικές λύσεις π.χ. φυλάκιση. Η πρακτική της εκτόπισης εφαρμοζόταν σε περιπτώσεις επιθυμητής απομάκρυνσης μεγάλου αριθμού ατόμων, μια και η φυλάκιση ήταν αντιοικονομική. Στην αρχαία Αθήνα, πολίτες με υπερβολικά μεγάλη επιρροή εκτοπίζονταν μετά από ψηφοφορία, η οποία ονομαζόταν εξοστρακισμός και ο χρόνος για τον οποίο κρατούσε η εκτόπισή τους ήταν 10 έτη.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η εκτόπιση γινόταν χωρίς τη θέληση του εκτοπισμένου. Υπήρχαν και κάποιες περιπτώσεις που ήταν ενσυνείδητη απόφαση κάποιου να απομακρυνθεί. Φωτεινό παράδειγμα υπήρξε ο Σόλων, ο οποίος μετά τη θεσμοθέτηση των νόμων του έφυγε από την Αθήνα, για να μην του ζητήσουν οι Αθηναίοι να τους αλλάξει. Όταν μετά από 10 χρόνια ξαναγύρισε, τη βρήκε σε πολύ καλή κατάσταση χάρη στα δικά του νομοθετικά μέτρα και πέθανε ευτυχισμένος σε βαθιά γεράματα. Η ουσία των νόμων του αποτέλεσε το θεμέλιο πάνω στο οποίο εδραιώθηκε η κλασική αθηναϊκή δημοκρατία. Αθήνα περί 559 π.Χ. Τι λέτε σύγχρονοι άρχοντες, θα φύγετε μόνοι σας ή θα σας εκτοπίσει ο λαός;