Ενώ η Ελλάδα αργά - αργά βουλιάζει, οι δημοσκοπήσεις καλά κρατούν.
Και όμως υπάρχουν ακόμα έλληνες που δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης σε πολιτικά κόμματα.
Και ενώ τα ποσοστά δε θα έπρεπε να αγγίζουν ούτε το 10 % πάνω από το 20% δηλώνει πως
εμπιστεύεται το ένα ή το άλλο κόμμα.
Παράξενο…. με όσα διαδραματίζονται στη χώρα μας όταν κάποιοι ερωτούνται από το
τηλέφωνο, επιλέγουν το γκρεμό.
Σίγουρα το ποσοστό 20 ή 23 % είναι εξευτελιστικό για κόμματα που ανήκουν στο
κοινοβούλιο, αλλά δυστυχώς το μόνον που ενδιαφέρει είναι ποιος έχει το προβάδισμα
ακόμα και αν αυτό είναι 3% ή 4%.
Το κλίμα είναι βαρύ. Το νιώθεις παντού, στο δρόμο, στη στάση που περιμένεις πότε θα λήξει
η απεργία, στο ταμείο του σούπερ μάρκετ που παίρνεις μόνο τα απαραίτητα, στη τράπεζα
που περνάς και νιώθεις ντροπή για τον απλήρωτο λογαριασμό σου, στην ουρά του ΙΚΑ που
περιμένεις άρρωστος, στο δρόμο που περπατάς φοβισμένος μη τύχη και είσαι εσύ σήμερα
ο άτυχος που θα πέσεις θύμα ληστείας ή ξυλοδαρμού.
Ενώ η ζωή συνεχίζεται, η τρόικα έρχεται - η τρόικα φεύγει. Ο Στρος Καν λέει και
οι κόντρες καλά κρατούν. Οι νόμοι αλλάζουν και τα βάρη μας μεγαλώνουν.
Άλλοι εκμεταλλεύονται καταστάσεις, άλλοι σιωπούν και άλλοι
αδιαφορούν.
Το καρναβάλι είναι στην Ελλάδα … τα άρματα ετοιμάζονται να βγουν στους
δρόμους αλλά οι πρωταγωνιστές παραμένουν καλά κλεισμένοι στα γραφεία τους.